ΟΤΑΝ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ.
Είναι γνωστό το γεγονός ότι Δόξα Βύρωνα χρησιμοποιεί στο γήπεδο της ΕΡΓΑΝΗΣ για τις ανάγκες της (γραφεία, αποθηκευτικούς χώρους), πολύ λιγότερα τετραγωνικά μέτρα, από όλες τις άλλες ομάδες. Και ο χώρος δεν είναι ουδέτερη παράμετρος.
Χρόνια τώρα, σε όλες τις θέσεις υπευθύνων στα διοικητικά όργανα του Δήμου που έχουν σχέση με τον αθλητισμό, τοποθετούνται φίλοι, μέλη και στελέχη συγκεκριμένης ομάδος. Όχι τυχαία. Ακόμα και αν πολλοί από αυτούς λειτούργησαν κατά καιρούς σωστά, είναι προφανές ότι η τοποθέτησή τους είναι προσπάθεια προβολής ισχύος. Το κράτος διαλέγει τους ανθρώπους του και αυτό βέβαια δεν ενδιαφέρει τη Δόξα. Πάντως και οι συμβολισμοί έχουν τη σημασία τους.
Το πρόβλημα το οποίο είναι γνωστό σε όλους τους Βυρωνιώτες που παρακολουθούν τα αθλητικά δρώμενα της πόλης μας είναι, ότι όλα αυτά γίνονται, γιατί στα πλαίσια του Δήμου λειτουργεί ένας μηχανισμός προστασίας συγκεκριμένου σωματείου, μηχανισμός με σχετική αυτονομία, και πολλές φορές υπεράνω από τα συλλογικά όργανα δημοτικού ελέγχου.
Το τελευταίο καιρό μάλιστα ο μηχανισμός προστασίας έχει αποθρασυνθεί τελείως.
Κλασικό παράδειγμα είναι ότι χωρίς να αποφασίσει κανένα όργανο του Δήμου, προ μηνών διέλυσε ένα υποτυπώδες έστω γυμναστήριο που υπήρχε στην Εργάνη και με θρασύτητα τον χώρο αυτό τον έκανε γραφεία ομάδας.
Το ΔΣ της Δόξας τον Σεπτέμβρη, σε συνάντηση με τον αντιπρόεδρο του ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΔΗΜΟΥ ΒΥΡΩΝΑ του έκανε σαφές ότι απαιτεί από τον Οργανισμό να επανορθώσει την εις βάρος της Δόξας κατάσταση στην Εργάνη και να δεσμευτεί για το πότε θα γίνει αυτό. Να δώσει ένα χρονοδιάγραμμα. Βέβαια το ΔΣ γνώριζε και μάλιστα «προκάλεσε» τον αντιπρόεδρο, λέγοντάς του ότι δεν τολμούν σαν Οργανισμός να το κάνουν. Του υποσχέθηκε όμως παράλληλα ότι η Δόξα θα επανέλθει,γιατί έχει υποχρέωση στο κόσμο της και στα πιτσιρίκια των υποδομών της.
Πράγματι η τοποθέτηση των υπευθύνων έως σήμερα ήταν φιστίκια!
Η ιστορία βέβαια έχει συνέχεια.
Λίγο καιρό αργότερα ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ κάλεσε μια συνάντηση στο Δημαρχείο όλων των αθλητικών σωματείων που δρουν στη πόλη και χρησιμοποιούν τις δημοτικές εγκαταστάσεις. Ομιλητής ήταν ο κ Δήμαρχος και παρόντες εκπρόσωποι όλων των σωματείων. Πρώτη μούρη βεβαίως και στελέχη του Οργανισμού.
Ο κ. Δήμαρχος έβαλε στο τραπέζι δυο βασικά πράγματα. Δύο ήταν οι λόγοι της πρόσκλησης.
Πρώτον ανέφερε ότι με το Καλλικράτη και την οικονομική κατάσταση της χώρας δεν υπάρχουν χρήματα στα ταμεία.
Εννοούσε δηλαδή ότι δεν υπάρχει ούτε μαντίλι για να κλάψουμε. Δεν είναι δυνατή καμιά βοήθεια στα σωματεία. Πολύ λογικό βέβαια έτσι που τα κατάφεραν.
Η Δόξα αγνόησε το θέμα της γιατί έτσι κι αλλιώς η πορεία της εξαρτάται από το πόσο κοντά της είναι ο κόσμος της και όχι τι κάνει το κράτος.
Δεύτερον βγήκε στη γύρα για λεφτά! Ανέφερε ότι σαν αποτέλεσμα του πρώτου είναι ότι τα σωματεία πρέπει να προσέχουν τις εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν, να τις φροντίζουν και ότι αν παρ’ όλα αυτά γίνουν ζημιές, το θεωρούμενο υπεύθυνο σωματείο θα επιφορτίζεται το οικονομικό κόστος. Τη ζημιά που θα κάνουν οι εν δυνάμει ψηφοφόροι του δηλαδή, να την πληρώνουν τα σωματεία.
Εννοούσε δηλαδή ότι θα χρεώνεται και θα πληρώνει η Δόξα τις όποιες ζημιές προκαλούν οι δημότες που δηλώνουν Δόξα. Γιατί η αναφορά του δημάρχου δεν αφορούσε στους φίλους του τένις, του πιν-πονκ και του στίβου αλλά μιλούσε για την ομάδα που είναι υπαρκτή μέσα στη κοινωνία, με την έννοια ότι για αυτήν κινητοποιείται κόσμος. Τη Δόξα.
Ήταν εντυπωσιακό και χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς των πολιτών απέναντι σε έναν εξουσιαστικό λόγο, ότι όταν άρχισαν οι τοποθετήσεις των εκπροσώπων των αθλητικών σωματείων η κουβέντα άρχισε να περιστρέφεται, στο «να προσέχουμε τις πόρτες», «να βάψουμε κανένα τοίχο», «να αλλάξουμε καμιά κλειδαριά» και άλλες τέτοιες ομορφιές. Και αυτό βέβαια από σοβαρούς και σημαντικούς ανθρώπους που προσφέρουν καθημερινώς σπουδαίο έργο στο τομέα της άθλησης των νέων της πόλης μας.
Όταν έλαβαν το λόγο οι εκπρόσωποι της Δόξας κατ’ αρχήν είπαν στους εκπροσώπους των άλλων σωματείων ότι ο δήμαρχος πρακτικά αναφέρεται στη Δόξα. Ο κόσμος της Δόξας ήταν το πρόβλημα. Τα «κακά» της παιδιά.
Είναι γεγονός ότι σαν αποτέλεσμα των κοινωνικών προβλημάτων που προκαλεί η κρατική πολιτική, (όπως ανεργία γονιών και νέων, αποκλεισμοί, απολύσεις, κρατική βία, αναξιοκρατία, πελατειακές σχέσεις, διαλυμένα σχολεία, διαλυμένες συλλογικότητες κλπ) καλώς ή κακώς μια μορφή αντίδρασης από μερίδα νέων ανθρώπων, είναι οι παραβατικές ή οι βίαιες αντιδράσεις και στα γήπεδα. Το κράτος απενεχοποιώντας τις πολιτικές του, θεωρεί ότι για αυτό είναι υπεύθυνα τα αθλητικά σωματεία. Η κατασκευή ενόχων, η «επινόηση των κακών» είναι μια κεντρική κρατική πολιτική γραμμή. Όταν βέβαια εμφανίζονται όπως είναι επόμενο στα γήπεδα και καθαρά πλέον πολιτικά συνθήματα, τότε αμήχανα ψάχνουν τα πορτμπαγκάζ για να βρουν τα πανό και τη μαύρη τους τη τύφλα.
Στο επίπεδο του αθλητισμού στοχοποιούν ιδίως αθλητικά σωματεία που κάνουν το «λάθος» να είναι υπαρκτά στις τοπικές κοινωνίες, είναι λαϊκές συλλογικότητες που αντέχουν και εκφράζονται σε μια εποχή που κυριαρχεί «το ατομικό». Σε μια εποχή που το κράτος και οι εκπρόσωποί του αντιλαμβάνονται οποιαδήποτε συλλογικότητα ως παρεκτροπή από το «πολιτικώς ορθό» η παρουσία και η όποια δράση του κόσμου, θεωρείται από μόνη της πρόβλημα προς αντιμετώπιση. Πρότυπό τους είναι ο πρόθυμος φοβισμένος ψηφοφόρος πελάτης τους - "καταναλωτής του καναπέ" που τους θαυμάζει από την τηλεόραση.
Ο κόσμος της Δόξας υπάρχει, δηλώνει παρών, πάει στο γήπεδο. Έχει για την εποχή μας δηλαδή αρκετά κακά. Όταν ο νέος είναι στη κερκίδα είναι χούλιγκαν και του φέρνουν τα ΜΑΤ. Παραμονές εκλογών είναι υπεύθυνος πολίτης και οι ίδιοι του φέρνουν ψηφοδέλτια.
Το σε τοπικό επίπεδο σκληρό «αποκεντρωμένο» κράτος, του ζητάει το λογαριασμό γιατί επιμένει να υπάρχει συλλογικά. Το λογαριασμό όχι μεταφορικά, στη κυριολεξία! Γιατί έτσι εξαντλούν οικονομικά την ομάδα του. Αυτό είχαν βασικά στο μυαλό τους όταν αναρωτήθηκαν δημαγωγικά στη συγκέντρωση οι άρχοντες «γιατί να χρεώνεται ο δημότης τα έξοδα πού έγιναν για να φτιαχτεί η περίφραξη στη Εργάνη που έριξαν οι φίλοι της Δόξας στους πανηγυρισμούς στο τελευταίο ματς της χρονιάς ?». Ο άλλος λόγος ήταν ότι τους ενόχλησε η μεγάλη παρουσία σε αυτόν τον αγώνα των φιλάθλων και η άνοδος της Δόξας. Γιατί το γεγονός της ανόδου σε συνδυασμό με το άλλο «άτυχο» συμβάν της περιόδου, καταρρίπτει το βασικό θεωρητικό εργαλείο-επιχείρημα για διακρίσεις μεταξύ των ομάδων.
Στη συνέχεια οι εκπρόσωποι της Δόξας, ανέφεραν ότι ο κόσμος της ομάδας κατανοεί μεν ότι ο διοικητικός μηχανισμός του Δήμου έχει διαλέξει ομάδα, αλλά η τοπική κοινωνία έχει αναδείξει από δεκαετίες την δική της και σε καμιά περίπτωση δεν θα δεχτεί διαφορετική αντιμετώπιση. Εφ όσον αυτή η αντιμετώπιση θα συνεχίζει να υπάρχει, η Δόξα θα απευθύνεται εκεί όπου είναι ισχυρή, δηλαδή στη κοινωνία και θα αυξάνει το ηθικό κόστος συντήρησης αυτής της λογικής των διακρίσεων.
Ενημέρωσαν όλα τα άλλα σωματεία για το όργιο που γίνεται στην Εργάνη σε βάρος της Δόξας. Για παράδειγμα την άνιση και προκλητική κατανομή των χώρων. Είναι χαρακτηριστικό επίσης ότι πριν ενάμιση χρόνο η Δόξα ζήτησε την άδεια από τον Δήμο να τοποθετήσει ένα κοντέινερ και της το αρνήθηκαν ενώ πριν λίγο καιρό άλλη ομάδα έβαλε δικό της. Το εντυπωσιακό και αποκαλυπτικό όμως ήταν ότι ο κ. Δήμαρχος έμεινε έκπληκτος με αυτά που άκουγε, είπε ότι δεν τα γνώριζε και ρώτησε σε τουλάχιστον δυο περιπτώσεις τον αντιπρόεδρο του Αθλητικού Οργανισμού αν όλα αυτά είναι αλήθεια.
Τα φιστίκια που λέγαμε παραπάνω!
Δυο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν. Ή ο κ. Δήμαρχος γνώριζε πολύ καλά τι γίνεται και προσποιήθηκε ότι τα αγνοεί (το λιγότερο πιθανό), ή πράγματι ο μηχανισμός προστασίας έχει τόσο αποθρασυνθεί που τον αγνοεί, τον εκθέτει και κάνει ότι γουστάρει προκαλώντας. Οι δημοτικοί άρχοντες διαβεβαίωσαν τους παρευρισκόμενους ότι θα δουν το θέμα και θα διορθωθούν τα κακώς κείμενα. Διαβεβαίωσαν τους υπόλοιπους που παρευρίσκονταν. Γιατί οι εκπρόσωποι της Δόξας γνώριζαν τι όλα αυτά θα μείνουν στα λόγια.
Έτσι ακριβώς έγινε. Πάλι φιστίκια.
Στη συνέχεια έφεραν τη κουβέντα (με τις γνωστές ηθικολογίες των ανθρώπων της εξουσίας) στους κάποιους «ελάχιστους κακούς» φιλάθλους της Δόξας σε μια προσπάθεια να φέρουν σε δύσκολη θέση τους εκπροσώπους της, στη συγκέντρωση. Τους «κακούς» δηλαδή φιλάθλους που παραμονές των εκλογών γίνονται χρηστοί πολίτες και επιδιώκουν τη ψήφο τους. Οι άνθρωποι της Δόξας τους απάντησαν ότι προφανώς δεν συμφωνούν με παραβατικές συμπεριφορές, όμως τα όργανα του Δήμου καλά θα κάνουν να φροντίζουν να μην προκαλούν με την στάση τους τους πολίτες. Γιατί η πρόκληση είναι μορφή βίας.
Είναι προκλητικό αυτό που γίνεται στην Εργάνη, είναι προκλητικό αυτό που γίνεται στο Δημοτικό Στάδιο με τα χρώματα των καθισμάτων είναι προκλητική η εγκατάσταση στελεχών και φίλων συγκεκριμένης ομάδας στα κέντρα αποφάσεων. Ας πάψουν λοιπόν να τους προκαλούν και μετά να κάνουν κριτική στους δημότες ψηφοφόρους τους.
Η συγκέντρωση τελείωσε με τις τετριμμένες γνωστές κουβέντες των πολιτικών για τον αθλητισμό, την συνεργασία, το διάλογο, την ισότητα κλπ που δεν έχουν ακόμα βαρεθεί να τις λένε, λες και τους δίνει πια κανείς σημασία. Τους καταλαβαίνουμε όμως γιατί έτσι βγαίνει το πολιτικό μεροκάματο!
Προφανώς και κανένας στη Δόξα δεν περίμενε να αλλάξει τίποτα. Απλώς επέλεξαν να περιμένουν ένα διάστημα, να επιβεβαιωθούν ότι «τα φιστίκια των αρμοδίων είναι παντοτινά» και να μεταφέρουν όπως είχαν διαβεβαιώσει τους άρχοντες του Δήμου, τη κουβέντα στη δημόσια σφαίρα, στη πραγματικότητα δηλαδή, ώστε να αυξηθεί το ηθικό κόστος αυτής της πολικής λογικής που με ψέματα και διάφορα τρικ που επινοεί και εφαρμόζει ο μηχανισμός προστασίας, κλέβει όσα δικαιούται ο κόσμος της Δόξας.
ΟΜΩΣ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ!
Πριν δύο ημέρες ο αντιπρόεδρος του Οργανισμού τηλεφώνησε σε μέλος του ΔΣ της Δόξας και του ανέφερε ότι στο Δημοτικό στάδιο είναι γραμμένα συνθήματα από φίλους της Δόξας, τα οποία χαρακτήρισε εμετικά! Και το ποιο σπουδαίο είναι ότι ζήτησε από το ΔΣ της ομάδας να σβήσει τα συνθήματα! Είχε το θράσος να απαιτήσει δήλωση μετανοίας!
Για ένα γήπεδο που το έχουν εγκαταλείψει στη τύχη του, που τα αποκαΐδια είναι ορατά στο επισκέπτη, που όταν παίζει η Δόξα δεν έχει ζεστό νερό, που προβάλει προκλητικά τα χρώματα άλλης ομάδας, άρχισαν να ενδιαφέρονται τάχα για αυτό, όταν άγνωστα πρόσωπα έγραψαν συνθήματα για τη Δόξα. Αν έγραφαν για τον Ολυμπιακό, την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό ποιον θα έπαιρνε τηλέφωνο ο αντιπρόεδρος για να τα σβήσει? Τον Τσάκα, τον Θεοδωρίδη ή τον Χατζηχρήστο. Στη Δόξα τηλεφώνησε όμως. Γιατί? Γιατί ο μηχανισμός κ. αντιπρόεδρε του Οργανισμού είναι απαιτητικός. Όποιοι τον ανέχονται τους εκθέτει για να τους θυμίζει . . . . . . .
Γιατί ζήτησαν όμως από το ΔΣ να σβήσει τα συνθήματα? Η απάντηση είναι για να δημιουργήσουν ρήξη μεταξύ της διοίκησης της ΔΟΞΑΣ ΒΥΡΩΝΑ και των φιλάθλων. Να εμφανιστεί η ομάδα υφιστάμενη του μηχανισμού. Να δημιουργήσουν πρόβλημα στη Δόξα. Τόσο θράσος έχουν. Σε μια πόλη γεμάτη συνθήματα από όλους (καλώς για μας) αυτά της Δόξας τους ενόχλησαν!
Δεν γνωρίζουμε ποια συνθήματα λέει ο αντιπρόεδρος εμετικά. Εμείς δεν τα έχουμε δει ακόμα. Ένα όμως είναι βέβαιο. Και θα σας το λέμε.
ΕΜΕΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ!
ΥΓ. Η πρώτη μας επαφή της Δόξας με τους ανθρώπους του Οργανισμού Αθλητισμού και κλπ ήταν τετ α τετ. Η δεύτερη στη συγκέντρωση με τα άλλα σωματεία παρουσία 30-40 ατόμων. Την αγνόησαν προκλητικά για να δείξουν τη δύναμή τους στα άλλα σωματεία και να καμαρώνουν ότι είναι «οι άρχοντες του αθλητισμού». Η Δόξα τους το είχε πει από την πρώτη συνάντηση ότι αν δεν σταματήσουν να κάνουν διακρίσεις εις βάρος της Δόξας θα μεταφερθεί το ζήτημα στη δημόσια σφαίρα, εκεί που η Δόξα είναι υπαρκτή. Αυτό γίνεται τώρα με το κείμενο αυτό.
Είναι γνωστό το γεγονός ότι Δόξα Βύρωνα χρησιμοποιεί στο γήπεδο της ΕΡΓΑΝΗΣ για τις ανάγκες της (γραφεία, αποθηκευτικούς χώρους), πολύ λιγότερα τετραγωνικά μέτρα, από όλες τις άλλες ομάδες. Και ο χώρος δεν είναι ουδέτερη παράμετρος.
Χρόνια τώρα, σε όλες τις θέσεις υπευθύνων στα διοικητικά όργανα του Δήμου που έχουν σχέση με τον αθλητισμό, τοποθετούνται φίλοι, μέλη και στελέχη συγκεκριμένης ομάδος. Όχι τυχαία. Ακόμα και αν πολλοί από αυτούς λειτούργησαν κατά καιρούς σωστά, είναι προφανές ότι η τοποθέτησή τους είναι προσπάθεια προβολής ισχύος. Το κράτος διαλέγει τους ανθρώπους του και αυτό βέβαια δεν ενδιαφέρει τη Δόξα. Πάντως και οι συμβολισμοί έχουν τη σημασία τους.
Το πρόβλημα το οποίο είναι γνωστό σε όλους τους Βυρωνιώτες που παρακολουθούν τα αθλητικά δρώμενα της πόλης μας είναι, ότι όλα αυτά γίνονται, γιατί στα πλαίσια του Δήμου λειτουργεί ένας μηχανισμός προστασίας συγκεκριμένου σωματείου, μηχανισμός με σχετική αυτονομία, και πολλές φορές υπεράνω από τα συλλογικά όργανα δημοτικού ελέγχου.
Το τελευταίο καιρό μάλιστα ο μηχανισμός προστασίας έχει αποθρασυνθεί τελείως.
Κλασικό παράδειγμα είναι ότι χωρίς να αποφασίσει κανένα όργανο του Δήμου, προ μηνών διέλυσε ένα υποτυπώδες έστω γυμναστήριο που υπήρχε στην Εργάνη και με θρασύτητα τον χώρο αυτό τον έκανε γραφεία ομάδας.
Το ΔΣ της Δόξας τον Σεπτέμβρη, σε συνάντηση με τον αντιπρόεδρο του ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΔΗΜΟΥ ΒΥΡΩΝΑ του έκανε σαφές ότι απαιτεί από τον Οργανισμό να επανορθώσει την εις βάρος της Δόξας κατάσταση στην Εργάνη και να δεσμευτεί για το πότε θα γίνει αυτό. Να δώσει ένα χρονοδιάγραμμα. Βέβαια το ΔΣ γνώριζε και μάλιστα «προκάλεσε» τον αντιπρόεδρο, λέγοντάς του ότι δεν τολμούν σαν Οργανισμός να το κάνουν. Του υποσχέθηκε όμως παράλληλα ότι η Δόξα θα επανέλθει,γιατί έχει υποχρέωση στο κόσμο της και στα πιτσιρίκια των υποδομών της.
Πράγματι η τοποθέτηση των υπευθύνων έως σήμερα ήταν φιστίκια!
Η ιστορία βέβαια έχει συνέχεια.
Λίγο καιρό αργότερα ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ κάλεσε μια συνάντηση στο Δημαρχείο όλων των αθλητικών σωματείων που δρουν στη πόλη και χρησιμοποιούν τις δημοτικές εγκαταστάσεις. Ομιλητής ήταν ο κ Δήμαρχος και παρόντες εκπρόσωποι όλων των σωματείων. Πρώτη μούρη βεβαίως και στελέχη του Οργανισμού.
Ο κ. Δήμαρχος έβαλε στο τραπέζι δυο βασικά πράγματα. Δύο ήταν οι λόγοι της πρόσκλησης.
Πρώτον ανέφερε ότι με το Καλλικράτη και την οικονομική κατάσταση της χώρας δεν υπάρχουν χρήματα στα ταμεία.
Εννοούσε δηλαδή ότι δεν υπάρχει ούτε μαντίλι για να κλάψουμε. Δεν είναι δυνατή καμιά βοήθεια στα σωματεία. Πολύ λογικό βέβαια έτσι που τα κατάφεραν.
Η Δόξα αγνόησε το θέμα της γιατί έτσι κι αλλιώς η πορεία της εξαρτάται από το πόσο κοντά της είναι ο κόσμος της και όχι τι κάνει το κράτος.
Δεύτερον βγήκε στη γύρα για λεφτά! Ανέφερε ότι σαν αποτέλεσμα του πρώτου είναι ότι τα σωματεία πρέπει να προσέχουν τις εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν, να τις φροντίζουν και ότι αν παρ’ όλα αυτά γίνουν ζημιές, το θεωρούμενο υπεύθυνο σωματείο θα επιφορτίζεται το οικονομικό κόστος. Τη ζημιά που θα κάνουν οι εν δυνάμει ψηφοφόροι του δηλαδή, να την πληρώνουν τα σωματεία.
Εννοούσε δηλαδή ότι θα χρεώνεται και θα πληρώνει η Δόξα τις όποιες ζημιές προκαλούν οι δημότες που δηλώνουν Δόξα. Γιατί η αναφορά του δημάρχου δεν αφορούσε στους φίλους του τένις, του πιν-πονκ και του στίβου αλλά μιλούσε για την ομάδα που είναι υπαρκτή μέσα στη κοινωνία, με την έννοια ότι για αυτήν κινητοποιείται κόσμος. Τη Δόξα.
Ήταν εντυπωσιακό και χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς των πολιτών απέναντι σε έναν εξουσιαστικό λόγο, ότι όταν άρχισαν οι τοποθετήσεις των εκπροσώπων των αθλητικών σωματείων η κουβέντα άρχισε να περιστρέφεται, στο «να προσέχουμε τις πόρτες», «να βάψουμε κανένα τοίχο», «να αλλάξουμε καμιά κλειδαριά» και άλλες τέτοιες ομορφιές. Και αυτό βέβαια από σοβαρούς και σημαντικούς ανθρώπους που προσφέρουν καθημερινώς σπουδαίο έργο στο τομέα της άθλησης των νέων της πόλης μας.
Όταν έλαβαν το λόγο οι εκπρόσωποι της Δόξας κατ’ αρχήν είπαν στους εκπροσώπους των άλλων σωματείων ότι ο δήμαρχος πρακτικά αναφέρεται στη Δόξα. Ο κόσμος της Δόξας ήταν το πρόβλημα. Τα «κακά» της παιδιά.
Είναι γεγονός ότι σαν αποτέλεσμα των κοινωνικών προβλημάτων που προκαλεί η κρατική πολιτική, (όπως ανεργία γονιών και νέων, αποκλεισμοί, απολύσεις, κρατική βία, αναξιοκρατία, πελατειακές σχέσεις, διαλυμένα σχολεία, διαλυμένες συλλογικότητες κλπ) καλώς ή κακώς μια μορφή αντίδρασης από μερίδα νέων ανθρώπων, είναι οι παραβατικές ή οι βίαιες αντιδράσεις και στα γήπεδα. Το κράτος απενεχοποιώντας τις πολιτικές του, θεωρεί ότι για αυτό είναι υπεύθυνα τα αθλητικά σωματεία. Η κατασκευή ενόχων, η «επινόηση των κακών» είναι μια κεντρική κρατική πολιτική γραμμή. Όταν βέβαια εμφανίζονται όπως είναι επόμενο στα γήπεδα και καθαρά πλέον πολιτικά συνθήματα, τότε αμήχανα ψάχνουν τα πορτμπαγκάζ για να βρουν τα πανό και τη μαύρη τους τη τύφλα.
Στο επίπεδο του αθλητισμού στοχοποιούν ιδίως αθλητικά σωματεία που κάνουν το «λάθος» να είναι υπαρκτά στις τοπικές κοινωνίες, είναι λαϊκές συλλογικότητες που αντέχουν και εκφράζονται σε μια εποχή που κυριαρχεί «το ατομικό». Σε μια εποχή που το κράτος και οι εκπρόσωποί του αντιλαμβάνονται οποιαδήποτε συλλογικότητα ως παρεκτροπή από το «πολιτικώς ορθό» η παρουσία και η όποια δράση του κόσμου, θεωρείται από μόνη της πρόβλημα προς αντιμετώπιση. Πρότυπό τους είναι ο πρόθυμος φοβισμένος ψηφοφόρος πελάτης τους - "καταναλωτής του καναπέ" που τους θαυμάζει από την τηλεόραση.
Ο κόσμος της Δόξας υπάρχει, δηλώνει παρών, πάει στο γήπεδο. Έχει για την εποχή μας δηλαδή αρκετά κακά. Όταν ο νέος είναι στη κερκίδα είναι χούλιγκαν και του φέρνουν τα ΜΑΤ. Παραμονές εκλογών είναι υπεύθυνος πολίτης και οι ίδιοι του φέρνουν ψηφοδέλτια.
Το σε τοπικό επίπεδο σκληρό «αποκεντρωμένο» κράτος, του ζητάει το λογαριασμό γιατί επιμένει να υπάρχει συλλογικά. Το λογαριασμό όχι μεταφορικά, στη κυριολεξία! Γιατί έτσι εξαντλούν οικονομικά την ομάδα του. Αυτό είχαν βασικά στο μυαλό τους όταν αναρωτήθηκαν δημαγωγικά στη συγκέντρωση οι άρχοντες «γιατί να χρεώνεται ο δημότης τα έξοδα πού έγιναν για να φτιαχτεί η περίφραξη στη Εργάνη που έριξαν οι φίλοι της Δόξας στους πανηγυρισμούς στο τελευταίο ματς της χρονιάς ?». Ο άλλος λόγος ήταν ότι τους ενόχλησε η μεγάλη παρουσία σε αυτόν τον αγώνα των φιλάθλων και η άνοδος της Δόξας. Γιατί το γεγονός της ανόδου σε συνδυασμό με το άλλο «άτυχο» συμβάν της περιόδου, καταρρίπτει το βασικό θεωρητικό εργαλείο-επιχείρημα για διακρίσεις μεταξύ των ομάδων.
Στη συνέχεια οι εκπρόσωποι της Δόξας, ανέφεραν ότι ο κόσμος της ομάδας κατανοεί μεν ότι ο διοικητικός μηχανισμός του Δήμου έχει διαλέξει ομάδα, αλλά η τοπική κοινωνία έχει αναδείξει από δεκαετίες την δική της και σε καμιά περίπτωση δεν θα δεχτεί διαφορετική αντιμετώπιση. Εφ όσον αυτή η αντιμετώπιση θα συνεχίζει να υπάρχει, η Δόξα θα απευθύνεται εκεί όπου είναι ισχυρή, δηλαδή στη κοινωνία και θα αυξάνει το ηθικό κόστος συντήρησης αυτής της λογικής των διακρίσεων.
Ενημέρωσαν όλα τα άλλα σωματεία για το όργιο που γίνεται στην Εργάνη σε βάρος της Δόξας. Για παράδειγμα την άνιση και προκλητική κατανομή των χώρων. Είναι χαρακτηριστικό επίσης ότι πριν ενάμιση χρόνο η Δόξα ζήτησε την άδεια από τον Δήμο να τοποθετήσει ένα κοντέινερ και της το αρνήθηκαν ενώ πριν λίγο καιρό άλλη ομάδα έβαλε δικό της. Το εντυπωσιακό και αποκαλυπτικό όμως ήταν ότι ο κ. Δήμαρχος έμεινε έκπληκτος με αυτά που άκουγε, είπε ότι δεν τα γνώριζε και ρώτησε σε τουλάχιστον δυο περιπτώσεις τον αντιπρόεδρο του Αθλητικού Οργανισμού αν όλα αυτά είναι αλήθεια.
Τα φιστίκια που λέγαμε παραπάνω!
Δυο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν. Ή ο κ. Δήμαρχος γνώριζε πολύ καλά τι γίνεται και προσποιήθηκε ότι τα αγνοεί (το λιγότερο πιθανό), ή πράγματι ο μηχανισμός προστασίας έχει τόσο αποθρασυνθεί που τον αγνοεί, τον εκθέτει και κάνει ότι γουστάρει προκαλώντας. Οι δημοτικοί άρχοντες διαβεβαίωσαν τους παρευρισκόμενους ότι θα δουν το θέμα και θα διορθωθούν τα κακώς κείμενα. Διαβεβαίωσαν τους υπόλοιπους που παρευρίσκονταν. Γιατί οι εκπρόσωποι της Δόξας γνώριζαν τι όλα αυτά θα μείνουν στα λόγια.
Έτσι ακριβώς έγινε. Πάλι φιστίκια.
Στη συνέχεια έφεραν τη κουβέντα (με τις γνωστές ηθικολογίες των ανθρώπων της εξουσίας) στους κάποιους «ελάχιστους κακούς» φιλάθλους της Δόξας σε μια προσπάθεια να φέρουν σε δύσκολη θέση τους εκπροσώπους της, στη συγκέντρωση. Τους «κακούς» δηλαδή φιλάθλους που παραμονές των εκλογών γίνονται χρηστοί πολίτες και επιδιώκουν τη ψήφο τους. Οι άνθρωποι της Δόξας τους απάντησαν ότι προφανώς δεν συμφωνούν με παραβατικές συμπεριφορές, όμως τα όργανα του Δήμου καλά θα κάνουν να φροντίζουν να μην προκαλούν με την στάση τους τους πολίτες. Γιατί η πρόκληση είναι μορφή βίας.
Είναι προκλητικό αυτό που γίνεται στην Εργάνη, είναι προκλητικό αυτό που γίνεται στο Δημοτικό Στάδιο με τα χρώματα των καθισμάτων είναι προκλητική η εγκατάσταση στελεχών και φίλων συγκεκριμένης ομάδας στα κέντρα αποφάσεων. Ας πάψουν λοιπόν να τους προκαλούν και μετά να κάνουν κριτική στους δημότες ψηφοφόρους τους.
Η συγκέντρωση τελείωσε με τις τετριμμένες γνωστές κουβέντες των πολιτικών για τον αθλητισμό, την συνεργασία, το διάλογο, την ισότητα κλπ που δεν έχουν ακόμα βαρεθεί να τις λένε, λες και τους δίνει πια κανείς σημασία. Τους καταλαβαίνουμε όμως γιατί έτσι βγαίνει το πολιτικό μεροκάματο!
Προφανώς και κανένας στη Δόξα δεν περίμενε να αλλάξει τίποτα. Απλώς επέλεξαν να περιμένουν ένα διάστημα, να επιβεβαιωθούν ότι «τα φιστίκια των αρμοδίων είναι παντοτινά» και να μεταφέρουν όπως είχαν διαβεβαιώσει τους άρχοντες του Δήμου, τη κουβέντα στη δημόσια σφαίρα, στη πραγματικότητα δηλαδή, ώστε να αυξηθεί το ηθικό κόστος αυτής της πολικής λογικής που με ψέματα και διάφορα τρικ που επινοεί και εφαρμόζει ο μηχανισμός προστασίας, κλέβει όσα δικαιούται ο κόσμος της Δόξας.
ΟΜΩΣ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ!
Πριν δύο ημέρες ο αντιπρόεδρος του Οργανισμού τηλεφώνησε σε μέλος του ΔΣ της Δόξας και του ανέφερε ότι στο Δημοτικό στάδιο είναι γραμμένα συνθήματα από φίλους της Δόξας, τα οποία χαρακτήρισε εμετικά! Και το ποιο σπουδαίο είναι ότι ζήτησε από το ΔΣ της ομάδας να σβήσει τα συνθήματα! Είχε το θράσος να απαιτήσει δήλωση μετανοίας!
Για ένα γήπεδο που το έχουν εγκαταλείψει στη τύχη του, που τα αποκαΐδια είναι ορατά στο επισκέπτη, που όταν παίζει η Δόξα δεν έχει ζεστό νερό, που προβάλει προκλητικά τα χρώματα άλλης ομάδας, άρχισαν να ενδιαφέρονται τάχα για αυτό, όταν άγνωστα πρόσωπα έγραψαν συνθήματα για τη Δόξα. Αν έγραφαν για τον Ολυμπιακό, την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό ποιον θα έπαιρνε τηλέφωνο ο αντιπρόεδρος για να τα σβήσει? Τον Τσάκα, τον Θεοδωρίδη ή τον Χατζηχρήστο. Στη Δόξα τηλεφώνησε όμως. Γιατί? Γιατί ο μηχανισμός κ. αντιπρόεδρε του Οργανισμού είναι απαιτητικός. Όποιοι τον ανέχονται τους εκθέτει για να τους θυμίζει . . . . . . .
Γιατί ζήτησαν όμως από το ΔΣ να σβήσει τα συνθήματα? Η απάντηση είναι για να δημιουργήσουν ρήξη μεταξύ της διοίκησης της ΔΟΞΑΣ ΒΥΡΩΝΑ και των φιλάθλων. Να εμφανιστεί η ομάδα υφιστάμενη του μηχανισμού. Να δημιουργήσουν πρόβλημα στη Δόξα. Τόσο θράσος έχουν. Σε μια πόλη γεμάτη συνθήματα από όλους (καλώς για μας) αυτά της Δόξας τους ενόχλησαν!
Δεν γνωρίζουμε ποια συνθήματα λέει ο αντιπρόεδρος εμετικά. Εμείς δεν τα έχουμε δει ακόμα. Ένα όμως είναι βέβαιο. Και θα σας το λέμε.
ΕΜΕΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ!
ΥΓ. Η πρώτη μας επαφή της Δόξας με τους ανθρώπους του Οργανισμού Αθλητισμού και κλπ ήταν τετ α τετ. Η δεύτερη στη συγκέντρωση με τα άλλα σωματεία παρουσία 30-40 ατόμων. Την αγνόησαν προκλητικά για να δείξουν τη δύναμή τους στα άλλα σωματεία και να καμαρώνουν ότι είναι «οι άρχοντες του αθλητισμού». Η Δόξα τους το είχε πει από την πρώτη συνάντηση ότι αν δεν σταματήσουν να κάνουν διακρίσεις εις βάρος της Δόξας θα μεταφερθεί το ζήτημα στη δημόσια σφαίρα, εκεί που η Δόξα είναι υπαρκτή. Αυτό γίνεται τώρα με το κείμενο αυτό.
